Decemberrondjes

Chico is de afgelopen week tekort gekomen, helaas, want het griepspook heeft hier toegeslagen en dan blijven de rondjes beperkt tot een snelle wandel naar de bosrand. Maar we beginnen weer op te krabbelen en vooral Chico is daar héél blij mee! Toen ik afgelopen week weer een bosrondje deed spatte hij bijna uit elkaar van de lol…!

Het bos is nu echt in winterrust. Begin december hebben we mooi winterweer gehad met sneeuw en vorst. Wat was het toen mooi! Zelfs ‘s avonds laat is het geweldig wandelen in een besneeuwd bos, je hebt echt geen zaklamp nodig dan.

Ik heb elders ook geweldige foto’s gemaakt, zoals hier bij Biddinghuizen en Nijkerk:

En natuurlijk was ik als import-Drontense aanwezig bij de opening van de Hanzelijn in mijn dorp! Van de koningin heb ik niet meer dan een glimpsje opgevangen, maar de sfeer was ontzettend gezellig en ongedwongen, ondanks de drukte en ook dankzij de bijzonder vriendelijke beveiliging (dat heb ik namelijk wel eens anders meegemaakt, toen de koningin in Almere was).

De tweede foto is van RTL4 en vanuit de cabine gemaakt.

Inmiddels dooit het alweer een tijdje volop, met regelmatig regen en bewolking. Vandaag was zelfs een heel zachte dag met temperaturen rond 12-13 graden, mooi weer voor de Santa Run…! Die kwam vandaag door onze straat en dat was een heel apart gezicht…!

Inmiddels is de kerstvakantie begonnen en ik heb Chico extra rondjes beloofd. Misschien zelfs wel, als het weer meezit, naar het strand…!

Stilte

Als ik dit schrijf, zit ik volledig zonder stroom en verwarming.

Nee, niet schrikken. Er is geen ramp gebeurd, ik ben niet ingesloten door een blizzard en ik heb keurig op tijd mijn gas en licht betaald. Het is heel simpel: ik krijg een nieuwe elektriciteitsmeter.

Het was van tevoren keurig aangekondigd, geplande tijd: anderhalf uur, en klokslag half 1 gingen de stroom en de verwarming eruit. Ik zat al klaar met een opgeladen laptopaccu, een dekentje en een kop koffie (want ook de senseo zou even plat liggen).

En toen werd het stil.

Wat is er eigenlijk een hoop ruis in huis, realiseerde ik me! Niet eens radio en tv, die kan ik uitzetten. Maar bijvoorbeeld het ventilatiesysteem. Zelfs op de zachtste stand zoemt die zachtjes. Zachtjes. Maar hij zoemt wel. Geluid is altijd aanwezig. Dat merk je pas als je het niet meer hoort!

Nu zoemt alleen de ventilator van mijn laptop. Voor de rest is het heerlijk, ongekend stil.

En opeens moet ik aan vroeger denken, toen er nog geen ventilatiesystemen en zo waren. Ik ben dankbaar dat het er is tegenwoordig, laat dat duidelijk zijn! Maar échte stilte, echt even helemaal primitief niks… Wat zijn we dat ontwend inmiddels…!

Als je dit leest zijn we een kwartier verder en is hij alweer klaar. Nog geen drie kwartier werk, netjes! De ventilator zoemt weer. De koelkast en diepvries in de bijkeuken zijn aangeslagen. De verwarming komt tikkend tot leven. Het gewone 21e eeuwse leven is weer aangebroken. De Flow had ik nog lang niet uit, maar de verplichtingen roepen weer. Als er geen stroom is mogen die even stilliggen.

Eigenlijk iets om over na te denken… Zouden we door al die moderne dingen en mogelijkheden juist meer “moeten”…? Zou zo af en toe een stroomonderbreking bijdragen tot meer onthaasten, terug naar onszelf?

Ontdek je plekje

Ik heb met mijn verhuizing heel veel dvd’s weggedaan wegens “kijk er toch niet naar/is al genoeg op tv te zien”. Eén van de weinige die ik wél heb bewaard is de cd-box van Ontdek je Plekje. Tussen 1972 en 1993 werden er regelmatig kleine afleveringetjes uitgezonden door de AVRO. Er werd dan een pittoresk dorpje of stadje getoond, waarbij men zo consequent mogelijk auto’s en personen buiten beeld probeerde te houden (zodat achteraf dateren bijna onmogelijk is geworden), terwijl Joop Schelten op tongue-in-cheek-stijl heel wat informatie verstrekte over luisterrijk gelegen kastelen, rivieren met een wijds uitzicht, leuke hoekjes en schilderachtige kerkjes met idem kerkhofjes: “Je kunt ook stijlvol dood liggen.”

Het waren, toen al, geliefde momentjes van rust. Nog geen 10 minuten lang, met een intro en een uittro die in die jaren al charmant gedateerd waren (een geschilderd bordje met de aftiteling in het groen of tegen een eeuwenoud geveltje).

Gelukkig was men heel wat voorzichtiger met deze opnamen dan met die van Hamelen of Ja Zuster Nee Zuster (nog maar fragmenten van over) of Boerin In Frankrijk (helemaal niets meer van over), en dit is inmiddels op DVD verschenen. Verwacht geen topkwaliteit, de uittro’s worden soms bot afgekapt en sommige opnamen beginnen een beetje jankend (een pré-digitaal probleem, vermoed ik). Ook zijn een aantal afleveringen wat verkleurd, bijvoorbeeld met een oranje zweem. Maar dat mag de pret niet drukken.

Hoewel de vroegste opnamen al bijna 40 jaar oud zijn en de technische tand des tijds regelmatig zichtbaar is, zijn de opnamen zélf opmerkelijk tijdloos. Men heeft zijn uiterste best gedaan tijdgebonden elementen als auto’s en mensen (in de mode van toen) te vermijden. Dat lukt niet altijd, maar vaak wel.

Er waren destijds meer van dat soort programma’s op televisie. De NCRV had Kerkepad en Weg van de Snelweg. Ook leuk, maar helaas is daar nog maar weinig van terug te vinden. Ontdek je Plekje is nog deels te vinden op Youtube. En (voor zover ik weet) volledig op DVD (7 diskjes).

Joop Scheltens is op 8 maart 1993 op 69-jarige leeftijd overleden en daarmee kwam er een eind aan zo’n twintig jaar miniportretjes van pittoreske dorpen en steden in Nederland.

Het is, nog steeds, heerlijk ontspannend om een schijf in de dvd-speler te schuiven, naar de stem en de rustgevende klassieke muziek te luisteren, en de beelden van eeuwenoude gebouwen, lieflijke watertjes en luisterrijke tuinen (die bloemen kwamen váák terug!) te bekijken. Goedkoper dan therapie, en gegarandeerd minder bijwerkingen dan antidepressiva!