“Amara: Clematis in mijn tuin loopt al uit”

Amara: Clematis in mijn tuin loopt al uit http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenland/amara-clematis-mijn-tuin-loopt-al-uit

Welke winter?

Het kan verkeren. Er zijn meer boterzachte winters geweest die later alsnog de diepvries open deden. Recentelijk nog: 2012. In januari bloeiden de narcissen (de gewone, niet de vroege zoals February Gold) en waren alle struiken en bomen al in vroege lentestemming. In februari sloeg het om en kregen we zelfs temperaturen onder de -20! Dit gaf overigens een enorme klap aan de fruitteelt in met name Flevoland.

Met kerst 1953 bloeiden volgens sommige bronnen de goudsbloemen en werden er nog aardbeien geplukt, maar in februari 1954 was er een Elfstedentocht.

Het kan dus nog alle kanten op, ook al zijn we bijna halverwege de meteorologische winter. Ja, we kunnen zo’n boterzachte winter à la 2007 of 1989 krijgen, maar het spreekwoord “als de dagen lengen gaat de winter strengen” is ook niet uit de lucht komen vallen.

De zachte winter vind je terug in de natuur en de tuinen. Ik heb al meldingen van ranonkels en Spaanse margrieten, er bloeien nog rozen, mijn budleya (vlinderstruik) loopt gewoon vrolijk uit en ook de vaste planten die bovengronds afsterven in de herfst komen weer op. De tuinchrysanthen komen boven de grond en lopen weer uit, die pakken het dubbel aan.

De voederbollen voor de vogels zitten vol stengeltjes van het uitgelopen zaad 😀

Het onkruid tiert ook welig… Dat is weer minder…!

Hoera, het regent!

Ik geef toe: zelfs als natuur- en tuinliefhebster erken ik dat de regen ook na zoveel droogte nadelen heeft 😉 Zo ligt mijn laminaat weer vol met modderige hondenpootjes. Want hoe goed ik mijn trouwe maatje ook af droog na een wandeling, die pootjes blijven zwart afgeven…!

Maar oh, wat een zegen, die regen! De natuur kreunde, gilde, smakte, smulde en komt eindelijk tot leven. Morgen nog een (incidenteel, helaas) dagje met 20 graden er overheen en het feest is compleet! De sierappeltjes vertonen groene “flodders” en de narcissen beginnen massaal te bloeien, ook de “normale grote”. Ook in het bos zitten de struiken steeds voller met groene puntjes en floddertjes en ik zag de knoppen in de bomen zwellen! Was de natuur vorige week nog vrijwel volkomen winterkaal, nu begint er echt schot in te komen!

De pimpelmezen, die vorige week het nestkastje hebben gevonden terwijl ik de hamer waarmee ik dat heb opgehangen nog in mijn handen had, nestelen nog niet. Ik vraag me zelfs af of er al een koppeltje in zit, zie het verschil niet tussen een damesmees en een herenmees. Maar er vliegt onafgebroken een mees in en uit. Ik geloof niet dat die al nestmateriaal mee heeft (ik ben dringend aan een betere bril toe…) maar zoals de legendarische Frits van Egters ooit zei: “Het is gezien. Het is niet onopgemerkt gebleven.”

De tuin heeft de laatste tijd al meer vogels dan voorheen (voor zover je van “voorheen” kan spreken, ik woon hier net een jaar). Merels waren er altijd al volop en broeden doen ze ook fanatiek! En ook wat musjes, maar het zijn er echt meer geworden. En af en toe 1-2 roodborstjes, mezen, een zeldzaam vinkje en vorige maand zelfs groenlingen!

Van de Lidl-bollen die ik vorig jaar september (een heerlijke verjaardagsmaand voor bollenliefhebbers!) heb ik enorm plezier. De tulpen lopen wel erg achter, de botanische beginnen pas sinds gisteren knoppen te krijgen, maar de gemengde hyacinthen blijken niet alleen maar standaard karmijn-blauw-wit te zijn: de eerste bloem die momenteel opent is een prachtig zachtroze exemplaar!

En ook heel fijn om te zien: de kogelprimula, die ik vorig jaar tijdens de verhuizing kocht omdat er een prachtige vlinder op zat, is heel snel uit de grond gekomen (in vreemde bleekgroengele pieken!) en tot bloei gekomen! En ze breiden zich blijkbaar ook uit, al is het niet zo fanatiek als de scharnierbloem en de asters, want ik zie twéé planten…!

De tuinbonen beginnen eindelijk aarzelend boven de grond te komen, maar de wortels en uien die ik in maart heb gezaaid nog niet. Het is maar afwachten of die de schrale oostenwind van vorige maand hebben overleefd…

Tenslotte staat mijn vensterbank vol goed gekiemde afrikanen, die zelfs al bloemknoppen laten zien! En een bakje leeuwenbekken en primula’s die dringend verspeend moeten worden. Plus kruiden: basilicum, platte peterselie, bieslook en tijm. In mijn la ligt nog wat zaad dat in de koude grond kan. Laat die warme zondag maar komen…!

Einde kou en winter in zicht?

Maart was zeer koud en droog. Ondanks de 18 graden op 5 en 6 maart. Halverwege de maand hadden we zelfs te maken met harde ijskoude oostenwind en de waarschuwing dat we op moesten passen voor bevriezingsverschijnselen! En toen ik op 30 maart de polder uit reed bij Harderwijk zag ik een ijsveld in het water (die inmiddels wel weggedooid is). Ja, het is een koud voorjaar…

Op 7 april kregen we nog een ijskoud toetje, “de gifbeker moet helemaal leeg” twitterde Jan Visser. Woensdrecht -6,2 graden, en plaatselijk -10 aan de grond…

Bomen en struiken zijn nog steeds kaal, maar nu de temperatuur de 10 graden gisteren eindelijk heeft bereikt begint er toch een beetje beweging in te komen. De kleine narcisjes bloeien al, maar de grotere beginnen nu ook voorzichtig te openen. De forsythia is nog dicht, maar je ziet de knoppen wel geler worden. De knoppen in de bomen beginnen wat groter te worden, hier en daar zie je al lichte “stippen”. Ook zijn er nog steeds volop sneeuwklokjes, maar geen (vroege) tulpen (op een enkel exemplaar na). Het hoefblad en speenkruid begint nu te bloeien. De knoppen in mijn sierappel beginnen te zwellen, een paar zachte zonnige dagen en ze zullen bloeien.

Leuk, die lentebodes, maar er zijn februarimaanden geweest waarin de natuur al net zo ver was, soms zelfs verder…!

Het is ook heel droog. Ik heb afgelopen week de tuin gesproeid omdat de chrysanthen verdorden zodra ze boven de grond kwamen. De blauwe druifjes verdorden ook al. Maar de komende dagen wordt er zowaar wat regen verwacht! Niet veel, maar net genoeg voor een groenexplosie, hoop ik. En anders pakken we de spuit er nog maar even bij.

Er wordt ook een hooikoortsexplosie verwacht omdat alles tegelijk zal gaan bloeien. Ik merkte vanmorgen al de eerste verschijnselen…! Elk voordeel (eindelijk lente) heeft zijn nadeel. Maar gelukkig zijn daar pilletjes tegen 😉

Koud koud koud…!

Je dacht dat het niet kouder kon in de laatste decade van maart? Oh jawel, hoor! En ja, ik weet van het verleden dat het tot in april, soms zelfs in mei, nog winters kan zijn, en dat de lente heel grillig kan zijn (vandaag warm en zonnig, morgen winters en koud), maar voor de zoveelste keer in een toch al koude maart (op het begin na)…?

Maar toen stak de oostenwind op en in het noorden en zuiden begon het te sneeuwen. Vooral het zuiden (Zeeland en ook België) kreeg te maken met 8-10 cm sneeuw. Tot op het strand van Zeeuws Vlaanderen! In het noorden kwam weer een vliesje ijs op het water en de Friezen hebben afgelopen weekend (gisteren en eergisteren) weer geschaatst op ondergelopen weilanden!

De oostenwind, die het hele weekend windkracht 6-7 met uitschieters naar 8 had, joeg het water op het land, o.a. in Volendam. De windchill was zelfs voor hartje winter nog laag (<-10 graden). Niet leuk… De zon scheen veel en rond deze tijd kan die al sterk zijn, maar de wind was sterker dan de zon. En de tuin werd een puinhoop van rondvliegende tuintafels, containers en zo, terwijl de voortuin al het zwerfplastic van de buurt verzamelde.

Het is door de zon en de wind kurkdroog aan het worden en de eerste bermbrandjes zijn al gemeld.

De vooruitzichten? Geleidelijk minder koud, maar nog lang geen uitschieter de andere kant op.

En de planten? Die kropen het liefst weer terug in de grond. Mijn uitlopende chrysanthen verdorren, maar sproeien lijkt me ook geen zin hebben met lichte vorst in de nacht en een ijswind overdag. Bidden maar dat dat goed gaat. De krokussen bloeien nog volop, net als de vroege narcissen, en er zijn ook nog steeds sneeuwklokjes. Het schiet maar niet op, hoewel? Ik zie toch blaadjes heel voorzichtig uitlopen. Mijn rozen, de struiken in het bos… Heel aarzelend, omdat ze het niet meer in kunnen houden.

De tulpen staan nog geen hand hoog boven de grond, de gewone narcissen proberen uit alle moeite hun knop dicht te houden (een enkele slaagt daar niet in).

Toch zou het best wel leuk zijn als die temperatuur boven de 5 graden wil komen. Dat moet deze week kunnen. En wanneer passeren we de 10? Over de 15 durf ik amper te denken…! 😉

Oh bah, wat koud :(

Het is alweer half maart maar behalve een korte (maar heftige) warmte-opleving begin van de maand is het kommer en kwel met het weer. Dagen met sneeuw, ijsdagen zelfs, plaatselijk strenge vorst, het schiet echt niet op, en ook de natuur, die begin deze maand even een boost kreeg, staat weer stil.

Er bloeien krokussen, sneeuwklokjes (nog steeds volop) en winterakonietjes en ook de kleine narcisjes beginnen. De vlier is al een beetje uitgelopen, maar dat was al zo sinds half januari, toen het opeens even 13 graden werd. Voor de rest: kaal, koud.

De vogels beginnen wel te zingen, maar zoals vandaag, met een koude wind (zuidenwind na dagen noordenwind, maar wel 5 bft en koud) houden ze zich ook stil.

En zeker is het nog niet, maar het lijkt er op dat het over een week wéér koud wordt met temperaturen <5 graden (overdag)…

Op sommige dingen kan je geen invloed uitoefenen, en dat is misschien maar goed ook. Maar soms… 😉

Nog steeds winter, nog wel…

En het vriest, en het sneeuwt, en het dooit en het regent, en het vriest weer…

Deze winter zal geen records breken, maar het is ook geen zachte non-winter. Ik kan me jaren achter elkaar herinneren dat er geen sneeuwdek te bekennen was, en nu hebben we al meerdere jaren achter elkaar een sneeuwdek in de winter. Best bijzonder als je zelf zeer zachte winters hebt meegemaakt zonder sneeuw van enige betekenis. Mijn kinderen vinden sneeuw veel vanzelfsprekender!

Ondanks de telkens terugkerende kou zijn de lentebodes niet meer tegen te houden. De al vroeg uitlopende vlieren blijken zeer goed tegen de kou te kunnen. De spechten roffelen weer sinds eind december en sinds een week hoor ik steeds meer vogelzang, inclusief een zacht, bescheiden merelmannetje bij de buren in de tuin. De bollen poppen één voor één de grond uit, de eerste krokussen bloeien inmiddels ook (de gele zijn altijd het eerst), net als de winterakonietjes. De hazelaarslierten stuiven dwars door de vorst heen (dankzij de zachtere perioden tussendoor) en de knoppen worden steeds dikker. Ook zag ik iets geels bloeien in het bos. Kornoelje? Nee, geen winterjasmijn en zéker geen forsythia…!

De vorstperioden hebben wel korte metten gemaakt met de winterbloeiende viburnum en winterprunus.

Ik heb eindelijk een bonte specht gezien in plaats van alleen maar gehoord! En ik ontdekte dat hij niet alleen roffelt, maar ook “losse tikken” uitdeelt tegen de boom. Zoiets was me eigenlijk nooit eerder opgevallen, tot ik het zág.

Vorige week zag ik op de Dronterweg aan de rand van Lelystad alweer een ooievaar op de broedpaal zitten.

Kortom: die lente komt elke dag dichterbij…!